2D-bruggenbouwspellen zijn misschien populair geworden door de goede oude Bridge Builder, en tegenwoordig kunnen spelers met een architectenzin kiezen uit een redelijk aanbod. Er is Pontifex, en later Bridge Constructor en natuurlijk Poly Bridge. Laatstgenoemde franchise werd onlangs uitgebreid tot een trilogie, en Poly Bridge 3 landde hier, zodat we kunnen proberen chauffeurs, vrachtwagens, enz. een helpende hand te bieden die van de ene kust naar de andere probeert te komen.
Kortom, Poly Bridge 3 is precies zoals alle andere vertegenwoordigers van het genre, inclusief zijn twee voorgangers. Dit is zo waar dat het iemand ernstig kan misleiden. Zelf heb ik lang gedacht dat er letterlijk niets nieuws in zou zitten vergeleken met het eerste of tweede deel. Toen ik de eerste paar cursussen ter grootte van een hoed overwon, verschenen langzaam de serieuzere puzzels. En hier had ik echt mijn bruggenbouwende creativiteit nodig.
In principe is de gameplay niet echt veel veranderd. Het doel van elke cursus is om een brug over een kloof of rivier te bouwen. In principe moeten bruggen twee hoofdelementen bevatten: een geasfalteerde weg en schoor-/steunelementen. De eerste kan ook een beetje versleuteld worden, als je behoorlijk lastige bruggen moet bouwen, of misschien een soort teasers in plaats van bruggen. Maar de echte magie zit nog steeds aan de verstevigende/verstevigende kant. Onze belangrijkste bouwmaterialen zullen hout en staal zijn, aangevuld met hydraulische vijzels, touwen en staalkabels, en veren. Daarnaast hebben we soms de mogelijkheid om kunstmatige steunen, quasi-brugpijlers, te installeren.
Niet al deze elementen zijn altijd beschikbaar, maar wat nog meer een beperkende factor is, is het budget. Omdat het ons leven op het ene of het andere spoor erg ellendig kan maken. Er is een vooraf bepaalde limiet voor elke cursus, die we niet mogen overschrijden. Dit betekent niet dat we niet kunnen oversteken en een duurdere brug kunnen bouwen, maar dat als we oversteken, we niet de maximale beoordeling voor het circuit zullen krijgen (niveau voltooid, niveau voltooid binnen budget, niveau voltooid binnen budget en zonder breken). Uiteraard streeft iedereen ernaar om deze op ieder terrein te verwezenlijken. Maar het feit dat ons budget vaak heel beperkt is, en dat er soms maar een beperkte hoeveelheid grondstoffen beschikbaar is, kan hele mooie puzzeltjes opleveren.
En dan hadden we het nog niet over de steeds moeilijkere parcoursen die later verschijnen. Er zijn plekken waar een openingsbrug gebouwd moet worden, of misschien helemaal geen brug, maar een loopbrug. Elders een constructie die functioneert als een soort lift of lift. Waar en wat voor soort oplossing we kiezen en vooral in welke vorm we deze bouwen, hangt alleen van ons af, en natuurlijk van onze mogelijkheden.
De game heeft zowel een campagne- als een sandbox-modus. In het eerste geval krijgen we steeds moeilijkere uitdagingen in verschillende omgevingen: soms in de woestijn, soms in de tropen, soms bouwen we bruggen bovenop wolkenkrabbers. De sandbox-modus geeft je daarentegen echt alle vrije hand: we kunnen de baan zelf ontwerpen, inclusief alle kleine details. In de workshop kunnen we onze cursussen delen en anderen uitproberen.’ Het scala aan uitdagingen breidt zich dus al vele malen uit.
Poly Bridge 3 dient dit alles met de beelden die al bekend waren in de vorige delen. We kunnen schattige kleine diorama’s bouwen in 2D of 3D. Testvluchten kunnen ook in beide modi worden bekeken. Niets extra’s, maar je hebt niet eens Unreal Engine 5 en ray tracing nodig. De game levert precies wat we ervan verwachten, niets meer en niets minder. Dat is zowel de kracht als de zwakte ervan, aangezien we ons er vanaf de eerste minuut in thuis kunnen voelen, maar echt belangrijke hervormingen verwachten we niet tevergeefs. Typisch een spel dat net zo goed is voor vijf minuten speelplezier als voor enkele uurtjes ontspanning.
Het testexemplaar werd geleverd door de game-ontwikkelaar.
The Bridge Curse: Road to Salvation-test – Spookachtige suli-muri