Ik ben geen grote fan van boardsporten, noch heb ik in het echte leven iets soortgelijks gedaan. Twintig jaar geleden heb ik echter zelf uren besteed aan de huidige bestuursprogramma’s die gekenmerkt werden door de naam Tony Hawk. Die pakkende muziekjes, de beleving, de snelle gameplay… ik herinner ze tot op de dag van vandaag, en ze leven in mij voort als een prettige herinnering. Drie jaar geleden keerde de serie in de vorm van een renovatie terug in perfecte kwaliteit, hoewel het bij mij niet meer zoveel catharsis veroorzaakte als ruim twintig jaar geleden. Toen, niet zo lang geleden, werd ik op de hoogte gebracht van een previewvideo met een advertentie voor de release van een eerder bordspel op PSVR2. Ik besloot dat ik dit moest zien.
VR Skater kan heel eenvoudig een simulator worden genoemd, die met specifieke handgebaren de bewegingen imiteert die nodig zijn voor trucs. Het is niet eenvoudig om veel trucs uit het hoofd te leren, zelfs het leren van de schijnbaar eenvoudigere kickflip vereist oefening. Dit kunnen wij doen op de speciaal aangelegde testbaan, waar wij beweging voor beweging de trucjes kunnen leren. We moeten onszelf buigen door ons bord op de grond te plaatsen, en dan de knoppen op de bedieningselementen ingedrukt te houden, kunnen we de juiste handbewegingen gebruiken om dingen voor de gek te houden. Dit is hoe we kunnen glijden, springen en op barrières kunnen staan. We kunnen locaties bezoeken zoals tuinsteden, scholen, metrotunnels, fabrieken en parken die zijn ontworpen voor skateboarden. Deze gaan op volgorde open als je de medailles van de vorige wint. We gaan ook een level omhoog, waarna we worden beloond met meer aanpassingsonderdelen.
Eigenlijk hebben we het over hindernisbanen, we kunnen niet vrij rondvaren in de gebieden. Je moet op een bepaald onderdeel zoveel mogelijk trucs uitvoeren, bij voorkeur zonder te vallen. Dit vergt veel oefening en veel geduld. Ik geef toe dat mijn geduld bijna op was en dat ik niet zoveel oefende als het programma vereiste. Rechtuit glijden werkte ook niet, mijn board draaide altijd kruislings, maar het systeem had van mij een andere truc verwacht. De extra spelmodi die specifieke zetten vereisten, waren voor mij dus uitgesloten, en op het moment van de test bestond de mogelijkheid van online competitie nog niet. Het is waar, het is hoe dan ook ronduit duidelijk, we kunnen niet tegelijkertijd met anderen corroderen. Oh, en er zitten ook geen halfpipes in het spel, wat een beetje raar was.
Wat echt goed is, is de muziek. Ze zijn niet zo bekend, maar lijken erg op de THPS-games en verhogen op vergelijkbare wijze de sfeer. De graphics zijn niet geweldig, maar ook niet verschrikkelijk. We gaan ons met al onze zenuwen op het bord concentreren. Het spul mag alleen staand worden ingedrukt. En ze hebben zelfs aandacht besteed aan welke van onze “benen” vooraan zouden moeten staan – dit zal een groot pluspunt zijn voor boarders.
VR Skater is een werk dat moeilijk te leren is en meer gericht is op skateboardliefhebbers, maar ze zullen het in het echte leven pushen in plaats van een slechte tijd te hebben met hun handen in de kamer. Als ervaring is het in ieder geval bijzonder en interessant – als game minder. Het dilemma is simpelweg of we er voldoende tijd aan besteden.
Het testexemplaar werd verstrekt door de uitgever van het spel.
- PSVR2