Toen ik de controller oppakte en de Beyond: Two Souls-schijf in de console stopte, wist ik wat me te wachten stond: óf vanwege de vermoeiende reclame die overal en op elk moment werd geserveerd, óf vanwege de geruchten die sinds de E3 2012 naar buiten kwamen. Ik begreep nu dat wat ik tegenkwam niet als een “spel” kon worden gedefinieerd (althans niet volgens de klassieke definitie).
Gemaakt door QuanticDreamweerspiegelt de game het succes van zijn voorganger, Heavy Rain, het veelgeprezen meesterwerk van David Cage (uitvoerend directeur van het softwarehuis). Men dacht dat Beyond zou worden uitgebracht als een game voor PlayStation 4, gezien de enorme hoeveelheid tijd die was verstreken sinds de aankondiging (die plaatsvond tijdens de E3 2012): tegen de verwachtingen in werd het uitgebracht op 9 oktober 2013 (in Europa) voor PlayStation3.
KRIJG JEZELF MET POP CORN EN GENIET VAN DE SHOW
De meeste mensen die een controller vasthouden, verwachten tijdens de volgende uren gameplay krampachtig op knoppen te drukken, en het is precies om deze reden dat zonder de juiste premissen het filmische meesterwerk Beyond: Two Souls zou kunnen worden aangezien voor een kolossale videogame-mislukking.
Het doel van David Cage is niet om dat gevoel van uitdaging te bieden dat in de meeste games te vinden is: in Beyond kijkt de speler naar een echte film en kan hij daar op een volkomen natuurlijke manier mee omgaan. De gameplay is teruggebracht tot de essentie, maar niet verwaarloosd; de commando’s zijn heel eenvoudig en tegelijkertijd uiterst intuïtief, en de acties die op het scherm verschijnen zullen ons in staat stellen op een bijna volledig onbewuste manier keuzes te maken. Op deze manier zullen we ons niet alleen echt onderdeel voelen van de actie, maar zullen we het ook beleven ons geschiedenis.
De uitdaging is nog steeds aanwezig, maar we zullen niet de mogelijkheid hebben om te sterven en dan opnieuw aan het hoofdstuk te beginnen: we kunnen alleen een ander pad inslaan en zo zullen we een van de 23 verschillende eindes bereiken.
EEN PROTAGONIST MET EEN KLEINE BORST EN VEEL HART
De hoofdpersoon van het spel is een meisje, Jodie, gespeeld door Ellen Page (bekende Amerikaanse actrice, beroemd van films als Juno, X-Men, Inception, Whip It) die worstelt met een probleem dat haar sinds haar geboorte vergezelt: een een bovennatuurlijke entiteit (genaamd Aiden) omringt haar en heeft dagelijks contact met haar; Jodie kan haar geest in beperkte mate beheersen, maar deze laatste is onafhankelijk en vaak erg nerveus. Desondanks kan hij niet van haar scheiden.
De game toont ons verschillende fasen van het leven van het meisje, zonder echter een rechte tijdlijn te volgen: het verhaal wisselt af tussen verleden en toekomst, en we zullen vaak merken dat we terug in de tijd gaan en dan 10 jaar vooruit springen. De hoofdstukken hebben niet dezelfde lengte: sommige zullen enkele uren duren, terwijl andere slechts een paar minuten zullen duren, een kleine maar ingenieuze truc om verveling van het publiek te voorkomen door de intensiteit van het verhaal te variëren.
Elke scène is vol pathos en Jodie’s vaak ongelukkige en lijdende gemoedstoestand wordt voortdurend onderstreept.
Jodie wordt tijdens haar avonturen bijgestaan door Nathan Dawkings (gespeeld door de beroemde Willem Dafoe), een wetenschapper die verantwoordelijk is voor het analyseren van haar relatie met Aiden. Hoewel we je heel weinig over de plot hebben verteld, zijn we op dit punt genoodzaakt het verhaal te onderbreken om je kijkervaring niet te verpesten.
EEN NIVEAU VAN REALISME BOVEN UW VERBEELDING
Hoeveel games heb je tot nu toe gezien dat “Ze hebben een werkelijk ongelooflijk niveau van realisme“? Veel, elke dag meer. Voorbij, gaat verder dan. Niet alleen hebben de geanimeerde sequenties dezelfde in-game graphics, maar elke beweging van het personage is het resultaat van filmen met echte acteurs en de wonderbaarlijke technologie genaamd Motion Capture. Het doel is dus duidelijk: het product is noch een spel, noch een film, maar een interactieve speelfilm die ons als protagonisten zal zien die volledig ondergedompeld zijn in elke afzonderlijke actie en keuze van de personages.
De aandacht voor detail is duidelijk krampachtig, zoals we vanaf het begin kunnen opmerken door de fysica van de objecten te observeren en door naar een korte film op televisie te kijken; het haar van de hoofdpersoon (kort of lang, afhankelijk van de periode) beweegt op een verrassend natuurlijke manier in de wind. Bovendien benadrukken Jodie’s kleding, houding en fysieke verschijning hoe ze door de jaren heen is veranderd.
De bewegingen zijn vloeiend en nooit hetzelfde: op basis van de context (plaats, stemming) zal Jodie anders lopen en rondkijken; we zullen kunnen rijden, schieten, zwemmen, over hekken springen en nog veel meer, maar alles zal voor ons volkomen natuurlijk blijven lijken.
We zullen ook de mogelijkheid hebben om Aiden, de geest die verbonden is met Jodie, onder controle te houden: met Aiden zullen we door muren heen kunnen gaan, de bewegingen van andere mensen kunnen controleren of ze kunnen doden; onze enige limiet zal de afstand zijn die ons scheidt van Jodie: na een paar meter zullen we niet langer in staat zijn om enige actie als de geest uit te voeren.
EN WIE STAAT NAAST JE TERWIJL JE SPEELT?
Na de release van Heavy Rain ontving David Cage verschillende berichten van spelers die klaagden dat ze het spel soms niet konden starten zonder toeschouwer (vrouw, partner, grootmoeder, vriend), die zelfs geen videofragment van de game wilden missen. spel. Desondanks kon hij, als de toeschouwer aanwezig was, niets anders doen dan toekijken en schreeuwen “doe dit!” in plaats van “ga daar nu heen!”.
Quantic Dream besloot het probleem op te lossen in Beyond: Two Souls, door een smartphoneapplicatie te ontwikkelen die verbinding kan maken met de PlayStation 3 en waarmee een tweede toeschouwer die niet bekend is met een joypad, kan communiceren met de plot van de game.
De applicatie heet Beyond Touch en is beschikbaar voor zowel iPhone als Android; het enige dat het nodig heeft, is dat het wordt geïnstalleerd op een apparaat dat is aangesloten op hetzelfde netwerk als de console. De commando’s verschijnen op het scherm en zijn zeer intuïtief: de HUD heeft geen knoppenblok en alles wat we kunnen doen zal van het type “tap & slide” zijn.
COMMENTAAR VAN DE AUTEUR Beyond: Two Souls opent de weg naar een nieuw type game: niet echt een film, maar meer dan een graphic novel. Het realismeniveau is niet alleen maar uitzonderlijk: we vergeten dat we een joystick vasthouden en doen alleen wat voor ons vanzelfsprekend is.
‘Heavy Rain’ arriveert vandaag met een pakket met ‘Beyond: Two Souls’
Nieuwe ‘Dark Souls III’-screenshots onthullen belangrijke locaties
Er is een nieuwe gameplay van ‘Dark Souls 3’ gelekt
De Season Pass van ‘Dark Souls 3’ en de inhoud ervan zijn gelekt
Bekijk de verschillende soorten zwaarden in ‘Dark Souls III’
Dit zijn de beloningen voor het vooraf bestellen van de digitale versie van ‘Dark Souls III’
De hit “True Colors” horen we in de nieuwe trailer van ‘Dark Souls III’
Winnaars van VFX-Japan: ‘Bloodborne’, ‘Dark Souls III’ en meer
‘Dark Souls III’ bevestigt dat het op 60 FPS zal draaien
Technische vergelijking van ‘Dark Souls III’ op PS4 en Xbox One
DARK SOULS III GOLD EDITION exclusieve editie met cadeau alleen bij @VideojuegosGame
Dit was de bestseller in Japan (21/3/16 – 27/3/16): ‘Dark Souls III’, ‘DoA Xtreme 3’ en meer
Famitsu-analyseronde (04/05/16): ‘Dark Souls III’, ‘Republique’ en meer
‘Dark Souls III’ is de reden voor Batmans verdriet