Het testen van hardware is voor mij een bijzonder leuke bezigheid. Het kan heel leerzaam zijn, als ik een nieuw toetsenbord of een nieuwe muis mag uitproberen. Het is nuttig om daar een idee over te hebben, het is goed om uit de eerste hand te ervaren welke de moeite waard is om te gebruiken, welke de moeite waard is om te kopen. Want meestal kun je natuurlijk wel een demo downloaden van games die je kunt proberen, maar als je per ongeluk een stukje hardware koopt, dan krijg je er later spijt van, de verkoper in de winkel zal niet onder de indruk zijn van het feit dat de de muis piept onder uw hand of de toetsen op het toetsenbord. En het is nog spannender als ik iets nieuws, iets interessants, iets “exotisch” kan proberen. Dat waren bijvoorbeeld de Belkin SpeedPads en de Saitek PGCU, maar nu ben ik erin geslaagd iets te bemachtigen dat alles tot nu toe overtreft… zeker in termen van de nieuwigheid van het ding.
Natuurlijk was de 3Dconnexion SpaceNavigator alleen nieuw voor mij, het verhaal begon niet gisteren, het bedrijf had al eerder soortgelijke producten geproduceerd, maar in de tussentijd was het bedrijf eigendom van Logitech en begonnen ze het zo breed mogelijk beschikbaar te maken . Dienovereenkomstig was de afgelopen herfst aangekondigde controller in twee versies in de winkels verkrijgbaar, die verschillen in de verleende licentie. Voor thuisgebruik kunnen we het bouwwerk kopen voor 59 euro, terwijl als we ermee willen werken we 99 euro moeten betalen om er een volledige licentie voor te krijgen.
Dus wat is SpaceNavigator? Als ik het heel kort en bondig wil zeggen: een camerabeheertool waarmee we met heel eenvoudige en instinctieve bewegingen in de driedimensionale ruimte kunnen bewegen. De essentie en het belangrijkste bedieningselement van de productfamilie is de zogenaamde ‘controller cap’, die vertaald kan worden als een bedieningsknop. Ik zou dit het beste kunnen vergelijken met een joystick, maar naast dat hij om alle drie de assen kan draaien of kantelen, is hij ook in alle drie de richtingen langs de assen te bewegen. Deze rotaties en bewegingen worden gevolgd door de camera van de huidige 3D-applicatie. Dit was dus het theoretische deel van de zaak, wat ik al kon weten voordat ik het apparaat ontving, een nadere kennismaking zou kunnen volgen.
Na het uitpakken en aansluiten op een vrije USB-poort – trouw aan mijn slechte gewoonte – zonder op de meegeleverde schijf te letten, viel ik onmiddellijk de website van de fabrikant aan in de hoop op het nieuwste stuurprogramma. En wat heb ik het goed gedaan! Zo’n goed gestructureerde, makkelijk te begrijpen, informatieve en mooie site zie je zelden, ik raad hem iedereen aan die wat meer wil weten over dit toestel, of misschien wel zijn grote broers. Over dat laatste even kort: de huidige productlijn bestaat uit 4 leden, waarvan de SpaceNavigator de kleinste is. Het ‘familiekenmerk’ is de hierboven weergegeven bedieningsknop, die in dezelfde vorm op drie van de vier controllers te vinden is, hoewel we deze op de SpaceNavigator en nog twee knoppen vinden. De tweede is de SpaceTraveler, die zelfs de twee knoppen mist, maar door zijn iets geavanceerdere ontwerp toch duurder is dan de Navigator, aangezien de grote bedieningsknop ook van metaal is. De derde is de SpaceExplorer, waarop naast de bedieningsknop nog veel meer knoppen zitten, en de non-plus-ultra-versie – genaamd SpacePilot – heeft naast al deze ook een LCD-scherm. Het kleine schoonheidsfoutje hiervan is dat er geen afgeprijsde versie van bestaat.
Zo kunnen we de driver gemakkelijk vinden, en is de installatieprocedure nog eenvoudiger, werkt het op basis van het next-next-finish recept, en krijgen we op het einde meteen een testoptie in Google Earth. Omdat ik zo snel mogelijk wilde ervaren waar deze sleutel goed voor is, klikte ik op de knop. De bekende globe verscheen op het scherm, ik duwde de muis opzij, pakte de SpaceNavigator en – wat een verrassing – ik kon er de camera mee besturen alsof ik dit al jaren oefende! Waar ik duwde, draaide ik aan de bedieningsknop, de camera volgde onmiddellijk de beweging. Bovendien kan de snelheid van de bewegingen volledig traploos worden geregeld, zonder speling, wiebelen of andere storende factoren. Logischerwijs resulteert een kleinere afbuiging in een langzamere camerabeweging, en een grotere in een snellere. Ik merkte echter een kleine fout op: wanneer de bedieningsknop helemaal wordt verplaatst, kan de basis mogelijk niet voldoende grip bieden en kan het apparaat wegglijden. Dit alles ondanks het feit dat de hele constructie een zeer solide, zware stalen basis heeft. Dit probleem deed zich voor op het ene bureaublad, maar niet op het andere. Het probleem is dus eigenlijk vrij klein, maar kan op verschillende manieren worden verholpen. Het allereerste dat u moet doen, is de gevoeligheid verhogen, omdat deze standaard al vrij laag is ingesteld. In dit geval hebben we de extreme controllerposities niet eens nodig; zonder deze zal de snelheid ruim voldoende zijn. Als dat niet het geval is, kunnen we het nog steeds doen door de bedieningsknop met twee vingers vast te houden en de basis met drie vingers te ondersteunen, zodat we hem in vele richtingen kunnen ondersteunen, in welke richting we dat niet kunnen, en dan kunnen we tenminste voelen dat hij is weggegleden .
Ik heb de tool geprobeerd in twee andere software, Maya en XSI. De installatie hier is waanzinnig eenvoudig: we starten onze favoriete 3D-bewerkingstoepassing, slepen de juiste plug-in uit de submap 3DConnexion naar het venster en hij is klaar voor gebruik. Het was alsof de besturing hier niet zo instinctief was als in Google Earth, het kostte me 10 minuten om eraan te wennen :-). Basisinstellingen van de twee kleine knoppen naast de controllerkap: die aan de linkerkant stelt scherp op de objecten in de scène, voor het geval je verdwaalt in de oneindige 3D-ruimte, en die aan de rechterkant opent het snelmenu van de apparaatinstellingen, waar je de gevoeligheid, het middelpunt van de camerarotatie, verlichting en dergelijke kunt instellen. De functies van deze twee knoppen zijn naar wens aan te passen, maar helaas is de controller cap alleen te gebruiken in de software die het toestel standaard ondersteunt. Mijn eerste gedachte was om het in sommige FPS te proberen, waar we de mogelijkheid hebben tot meer soorten bewegingen dan normaal, zoals GRAW, maar helaas kan het niet voor zoiets worden geconfigureerd. U kunt de volledige lijst met ondersteunde software hier bekijken.
Kortom, het is moeilijk om deze tool te beoordelen, omdat ik geen vergelijkingsbasis heb. Ik vind het idee geweldig, de kwaliteit is onberispelijk, zowel qua uiterlijk als qua bediening – de naam Logitech waardig. Maar afgezien van het kleine minpunt kan ik niet zonder meer zeggen dat de zool niet noodzakelijkerwijs in staat is om de kracht te weerstaan die nodig is om de bedieningsknop volledig af te buigen zonder te verschuiven, dus ik geef hem 9 punten op 10.