Er zijn weinig game-uitgevers die zichzelf (naast Activision-Blizzard) de afgelopen jaren op dezelfde manier naar mij omschrijven als Ubisoft. Van de intimidatieschandalen tot de eindeloos scrollende projecten (Prince of Persia: The Sands of Time remake, Skull and Bones), tot de tientallen keren gebruikte, overgewicht, repetitieve, open-wereld gameplay, verschillende factoren kwamen samen bij de Franse reus , waardoor ik er grofweg aan vasthield, zoals het hoekhamburgeraanbod. Het gebeurde dat ik er soms naar verlangde, maar zelfs toen bladerde ik liever door de klassiekers, en ik wist dat ik mijn tijd gemakkelijk kon besteden aan iets beters, boeienders en frisser dan dat.
Een terugkeer naar de meer gerichte, verhaal- en stealth-georiënteerde gameplay van de vorige delen. Soortgelijke zorgen als de mijne werden enigszins gevoeld door de fans, omdat het in ieder geval op het gebied van games bijna lijkt alsof ze het proberen. Niet alleen heeft The Crew zijn gameplay grondig getransformeerd met Motorfest (hoewel sterk geïnspireerd door de Forza Horizon-serie), maar ook met betrekking tot de nieuwe Assassin’s Creed werd relatief vroeg verklaard dat in plaats van nog een honderd of tweehonderd uur durend historisch epos , zou het een soort terugkeer zijn naar de meer gefocuste eerdere delen, vanwege de meer verhaal- en stealth-georiënteerde gameplay.
Historisch gezien is Mirage een prequel op Valhalla, het speelt zich af in het midden van de negende eeuw, en de held ervan is Basim, de door Eivort geïnitieerde huurmoordenaar, die aan het begin van het verhaal slechts een ambitieuze, roekeloze dief uit Bagdad is, die droomt ervan om op een dag lid te worden van de Orde van Onderduikers, vechtend aan de kant van het volk. Het zal op een dag werkelijkheid worden – zij het in veel gruwelijker, bloediger en schrijnender omstandigheden dan hij zich had voorgesteld. Na een aantal jaren training keert hij terug naar de stad om samen met zijn metgezellen de opstandelingen te helpen tegen het Abbasidische kalifaat, omdat de heersende klasse praktisch als een marionet aan een touw wordt gecontroleerd door de vijand van de Hiding Ones, de Order of the Ancients.
De totale speelduur bedraagt tussen de 20 en 30 uur. De gameplay gaat in veel opzichten terug naar de originele delen. Het speelgebied is bijvoorbeeld, hoewel nog steeds indrukwekkend, aanzienlijk kleiner dan in de afleveringen van Valhalla of Odyssey, en de totale speeltijd stopt, afhankelijk van de voltooide nevenactiviteiten, op 20-30 uur. Er is ook niet al te veel optionele inhoud, in plaats van stadsruïnes en dergelijke kunnen we slechts af en toe voorbijgangers op straat helpen, en kunnen we opdrachten aannemen voor diefstallen en moorden die onder verschillende omstandigheden moeten worden uitgevoerd.
Het verhaal is ook aanzienlijk lineairder dan wat we de laatste tijd gewend zijn van de games van Ubisoft. We kunnen onze doelen en rangen bereiken volgens een bepaalde volgorde, met aanzienlijk speurwerk vóór de moorden. We moeten ook de juiste punten in het verhaal bereiken om bepaalde vaardigheden te ontgrendelen. De vaardighedenboom van Basim is ook beperkter en onze held is geen veteraan op het slagveld zoals de helden van Odyssey of Valhalla.
Stealth is weer een belangrijk element geworden. Als meer dan vier of vijf tegenstanders hem tegelijkertijd raken, kan onze hoofdpersoon gemakkelijk zijn tanden verliezen, zelfs na talloze verbeteringen en nivellering – hoewel er deze keer geen strikte indeling in zones is, alleen aanbevelingen die gebaseerd zijn op het aantal en de kracht van de tegenstanders, het gegeven op welke rang, dwz op welk punt in het verhaal is het de moeite van het proberen waard. Stealth, hinderlaagaanvallen en tactische terugtrekkingen en ontsnappingen via daken, opgaan in de menigte, cirkelende posters neerhalen en straatsprekers omkopen worden weer een benadrukt element. Tokens die tot de verschillende facties van Bagdad behoren, spelen ook een belangrijke rol, die kunnen worden verzameld door zijmissies te voltooien of door zakkenrollen. Hiervoor kunnen we gunsten vragen van bijvoorbeeld kooplieden, muzikanten of opstandelingen, waardoor we zelfs de belangrijkste missies van het spel op verschillende manieren kunnen voltooien.
Er zijn natuurlijk innovaties, zo kan Basim veel trucs gebruiken die in de laatste games van de serie zijn geïntroduceerd. Relatief vroeg gaat het focusvermogen uit de previews, zwaar bekritiseerd door fans, voor hem open, waardoor hij een reeks bliksemsnelle executies kan plannen en uitvoeren op tegenstanders die dicht bij elkaar staan. De parkour-toolbox is ook uitgebreid met enkele nieuwe elementen en het systeem is merkbaar toleranter geworden. Het gebeurde meer dan eens dat Basim midden in een theoretisch onmogelijke sprong een onverwachte boost kreeg, waardoor hij de gegeven rand ving of het gegeven dak bereikte. Maar ondanks dat is het een feit dat Mirage meer Assassin’s Creed is dan alles wat we sinds Origins hebben gezien, of, zo je wilt, Unity/Syndicate. En ik overdrijf niet: het staat hem heel goed. Het is lang geleden dat een Assassin’s Creed-game zo gehecht raakte, en nog langer had ik het gevoel dat het zo zijn best deed om qua gameplay vast te houden aan de avonturen van Altair, Ezio en Connor.
Deze achterlijkheid is echter niet altijd in het voordeel van het spel, omdat de makers een aantal elementen uit zowel de nieuwe als de oude spellen hebben behouden, waarvoor volgens mij niet veel spelers tranen zouden hebben gelaten. Nu de oude spelelementen prominenter worden, krijgt het beklimmen van de torens en synchronisatie uiteraard weer prioriteit om de snelle reispunten te openen en de relevante delen van Bagdad op de kaart te zien. Aan de andere kant zullen we, om de ontwikkelingen te openen, grondstoffen en bijbehorende blauwdrukken nodig hebben, die we vooral verkrijgen door grinden: het voltooien van zijmissies en het plunderen van wachtposten op onze manier, wat na een tijdje steeds meer aanvoelt als een irritante tijdsverspilling.
De kinderziektes van parkour komen terug. Ook de kinderziektes van parkour komen terug: het gebeurde dat Basim zich op geheel onverklaarbare wijze in het diepe wierp in plaats van in de aangegeven richting te blijven springen. Er waren ook gedenkwaardige verlammingen, zoals toen ik een richel niet kon bereiken die met alle menselijke berekeningen bereikbaar was, dus bleef ik hulpeloos hangen terwijl de bewakers die zich onder mij verzamelden al pijlen begonnen te schieten. Wat de bewakers betreft: hun kunstmatige intelligentie is merkbaar afgenomen, het is veel gemakkelijker om ze te ontlopen tijdens achtervolgingen, maar ze zijn soms behoorlijk vergevingsgezind als we een van hun kameraden bij hen in de buurt doden.
Natuurlijk konden ook de microtransacties niet worden weggelaten, waaronder – hoewel ze vooral cosmetische elementen betreffen – er een paar elementen zijn waarmee Ubi opnieuw de aankoop van duurdere edities of kleinere uitgaven probeert aan te moedigen. Dat zijn bijvoorbeeld de outfits van Altair en Ezio voor degenen die volledige nostalgie willen, maar als bonus is alleen een grotere DLC-missie beschikbaar. De Deluxe-editie van het spel wordt ook geleverd met de Dagger of Time uit de Prince of Persia-serie, die, samen met het bijbehorende zwaard, na executies niet alleen de tijd een paar seconden kan vertragen, maar ook een deel van de levenskracht oplaadt. waardoor het een aanzienlijk voordeel op het slagveld oplevert.
Qua gameplay waren de incidentele bugs een veel ernstiger probleem. Het kwam bijvoorbeeld voor dat een missie op zo’n niveau vastliep dat ik deze alleen kon volbrengen door handmatig een eerdere save opnieuw te laden (zorg ervoor dat je af en toe handmatig opslaat en meerdere slots gebruikt). Hoewel de snelheid van het spel stabiel is en ik met hoge instellingen 50-60 fps kon behouden, zelfs op een configuratie die bijna drie jaar oud is, komt dit meer door de leeftijd van de game-engine.
De locaties zijn nog steeds verbazingwekkend mooi. De locaties zijn nog steeds verbazingwekkend mooi, de sfeer is ongelooflijk, maar als je de karaktermodellen en enkele animaties nader bekijkt, begint de tijd te verstrijken. Bij de prestaties hoort ook het feit dat de Day One-patch die volgde op de release ook Denuvo-kopieerbeveiliging aan de game toevoegde, wat volgens de ontwikkelaars geen prestatieproblemen veroorzaakte, maar ik zou er stilletjes aan willen toevoegen dat er na de update een paar waren fps-fluctuaties die ervoor zorgden dat de testperiode die eerder begon, ik niet tegenkwam tijdens
Naast de nostalgiefactor is het moeilijk om met betrekking tot de toekomst van de serie het feit te negeren dat de makers de grootste vooruitgang hebben geboekt door twee stappen terug te doen. Ondanks de genoemde tekortkomingen heb ik de afgelopen zeven of acht jaar meer plezier gehad met Mirage dan met welke Assassin’s Creed dan ook, en ik vermoed dat het talloze die-hard fans zal overtuigen. Maar het laat niet veel nieuws onder de zon zien – zelfs het verhaal zelf weerspiegelt, ondanks het meer gefocuste karakter en de betere karakters, sterk de motieven die we tien jaar geleden zagen. Een must voor Assassin’s Creed-fans, vooral degenen die van de klassieke, vroege delen houden. Ze zullen niet teleurgesteld worden – de volgende act zou echter een zeer weloverwogen en overtuigende zet van de makers moeten zijn om deze serie te vertrouwen.
Het testexemplaar werd verstrekt door de uitgever van het spel.
Ubisoft bevestigt dat er in 2016 geen Assassin’s Creed-game zal verschijnen
Ubisoft denkt dat het niet hebben van een ‘Assassin’s Creed 2016’ de film ten goede zal komen
Ubisoft toont The Last Maharaja, de nieuwste content voor ‘Assassin’s Creed Syndicate’
Ubisoft bereidt mogelijk een remastering voor van drie Assassin’s Creed voor PS4
Ubisoft kondigt officieel ‘Assassin’s Creed: The Ezio Collection’ aan
Ubisoft bevestigt collector’s edition voor ‘Assassin’s Creed: The Ezio Collection’
Ubisoft garandeert geen nieuwe Assassin’s Creed voor 2017
Gevonden afbeelding van Assassin’s Creed stelt een (eindelijk!) avontuur in Japan voor
Lanceringstrailer van ‘Assassin’s Creed Chronicles’
Assassin’s Creed, de rust van de krijger
De Assassin’s Creed-saga zou niet langer jaarlijks moeten plaatsvinden
Er is een video van ‘1666: Amsterdam’, van de maker van Assassin’s Creed, gelekt
EA’s nieuwe project, vergelijkbaar met ‘Assassin’s Creed’, komt in 2020 uit
65% van de film ‘Assassin’s Creed’ speelt zich af in het heden
Nieuw bewijs voor het bestaan van ‘Assassin’s Creed: The Ezio Collection’
De duur van de film ‘Assassin’s Creed’ is gedetailleerd
We hebben een nieuwe trailer voor de film ‘Assassin’s Creed’